EMEKLİ KADİR

Anlattýn ya hâlin’, döktürdün derdi,
Kadir ne sanýrsýn, o’nu da gördü,
Kaynattý çaydaný, sofrayý serdi,
Makbûldür; hanýma, beyleri germek!...
....... Gel-gör emekliyi, çuvaldýz kaþlar,
....... Düþünür gönlünce, klâvye tuþlar.


Kadir Yeter. TRABZON.

Necati Ocakcý’ya teþekkürler...
www.edebiyatdefteri.com/siir/346460/siir
Emeklilik Zevki (!)


Sosyal Medyada Paylaşın: