SON CELSEDEYİM…
SON CELSEDEYÝM…
adressiz
hitapsýz bir arzuhaldeyim
bulunmazlardayým
okunmazlardayým
pulsuz
mühürsüz
imzasýzým
gönderilmezlerde
bilinmezlerdeyim
ve lâkin yýlan hikayesi bir davanýn
bilmem kaçýncý celsesinin celbine avdetteyim
red-i miras ettiðim gönlüm bir köþesinde loþ koridorun
ben bir köþesindeyim
soðuk ve nemrut yüzüne yanan alnýmý dayadýðým saðýr duvara
saçma sapan anlaþýlmaz bir þeyler söylemekteyim
duyuyorum
boyasý eprik
kapalý kapýnýn ardýnda o buyurgan ses
aslýný bilmediðim bir iddianameyi
gýyabýmda allayýp telleyip
mâziyi de ekleyip ver yansýn ediyor
itham ediyor
isnat ediyor
mübaþir ismimi okuyor avaz avaz
kulaklarýmý týkýyorum
ihtimal
delirmekteyim
bir hýþým içeri girip te
-be hey alim geçinen zalim-
-sükûtum ikrardan deðil-
-yalan deðilim-
-riya deðilim-
-o ben deðilim- diyememenin aczindeyim
içimde çýldýrmýþ bir mahkûm var
müdahil olamýyor savunmalara
oysa
suçlu deðilim
bir hayaldir artýk beraatim
ve son celsesidir davamýn
göz göre göre ve nâ-hak yere hüküm giymedeyim
adressiz
hitapsýz bir arzuhaldeyim ki
eklemleri çürümüþtür yazan elin
cansýz bir beden nasýldýr bilirsiniz
bu günlerde iþte öyleyim…
CEYDA GÖRK
NÝSAN 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.