BABA EVİ...
Emirgân...ve baba evim...insan yýllarý tükettikçe anýlarýna daha bir dört elle
sarýlýyor...Geçen günler içinde, o sevgili sokaðý o sevgili evi görmeye gittim...
bir film seyredercesine kendime uzaktan baktým...mýsralara bu filmin
çok az bir karesi yansýsa da, sizler anlarsýnýz nasýl olduðumu...
_____________________________________________________________
baba evi
o sakin
malta taþlý avlular
çocuk sesimi saklayan sarmaþýklar
eski küplerde
arsýzca sereserpe büyüyen sardunyalar
hüzünlü mor salkýmlar
kapýlar
o âþina
o sevgili
ve o þimdi örtülü kapýlar
ne kadar oldu uðramadýðým baba evine
nasýl özlemiþim
içimi acýtýr gibi eski þarkýlar
güneþ
halâ bin türlü oyun icat ediyor
rengi solmuþ çiçekli perdelerde
dolunay
kendini asmaktan hiç vazgeçmeyecek dallarýna
anlaþýlan ben gibi bezgin
boþvermiþ artýk
aldýrmýyor buna
ne halin varsa gör der gibi
akasyalar ýhlamurlar
suyu az
küçük havuzda kurumuþ zamanlar
yerlerde çocuk yüzümün aksini daðýttýðým küçük çakýllar
hatýrlýyorum
ne eðlenirdim seyrederken
bir kanadý kýrýk melek heykelinin çukur gamzesine mi gizlendi
nerede o kahkahalar
ortancalarýn mahçup gümrah pembeliðine gizlediðim mektuplar
gidip gelip okurdum býkmadan
ahh...
o masum kaçamaklar
ve
þimdi...
kapý eþiðine çöküp
ölene dek kalmak
ve kalkmamak istiyorum buradan
tutunmalýyým
yaslanmalýyým
bu bahçede bir yerlere gizlenmeliyim
bir ayrýk otu olmaya razýyým
razýyým
mevsimler deðiþsin üzerimde
ve hýrpalasýn varsýn
kar yaðmur
güneþ rüzgâr
yeþermek yok artýk bir baþka bahar
tükettim
tükendim
çýrýlçýplak artýk en sevgili sevdâlar
yeter
kurþuni bulutlar örtün üstümü
ben
beni
beni
kimse
bulamasýn istiyorum
beni bana býraksýn
beni rahat býraksýn
o hasrete küf baðlamýþ
acý yeþil mýsralar ...
ceyda görk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.