İSTANBUL'U SEVMEK GİBİ SEVDİM SENİ BEN...

"Ýstanbul’u sevmek gibi sevdim seni ben
Ýstanbul’a hasret gibi sensiz yaþadým..."demiþim
demez olaydým
kendi beyitimde tutsak kaldým

neydin
kaderimde var mýydý adýn
hangi merhalesindeydin alýn yazýmýn

geç mi buldum
ya henüz erken miydi aþkýn
anlamadým

bir dolu hüzün
bir sürü dilemmâ

bir zehir akýttýn damarlarýma
ki panzehiri yoktu bu sevdânýn


ah can
ah caným
sevdâlým
imtihaným
ben mi seni
sen mi beni sýnýfta býraktýn

geçeri yok muydu sevdânýn
kaçarý yok muydu alýþmalarýn

niye Ýstanbul’u sevmek gibi sevdim seni ben
niye Ýstanbul’a hasret gibi sensiz yaþadým

ben neylerim þimdi
ne yaparým

býrak gitsin dediðim hýrsýzým
çaðýr gelsin dediðim fermâným
katlim elinde sultâným

öl desen ölür
yan desen yanardým

sev dedin
sevdim
anlamadýn
kopup gitmek miydi muradýn zifiri karanlýðým

hani
hüznünde yýkardýn yüzünü
her þafak söktüðünde sabah ezanlarýnýn
o ezanlarda halâ senin duâlarým

ah can
ah caným
sevdâlým
bu Þehr-i Ýstanbul gibi karýþýðým
ne vazgeçebildiðim
ne yaþadýðým

mümkünü yok artýk unutmanýn

Ýstanbul’u sevmek gibi sevdim seni ben
Ýstanbul’a hasret gibi sensiz yaþadým...

CEYDA GÖRK
Sosyal Medyada Paylaşın: