MAHREMİ AYÂN, RUHUNU ÜRYÂN BIRAKAN...

nemrut ve ceberrut
üstelik hep haklý ki
o hep öyle sanýyor
bilmez ki
her sabah aynada
mahremi ayan
ruhunu üryan býrakan bir çift göz
haylidir yalan dinlemiyor

anlatýyor ha anlatýyor
günden geceden süzdüðü iðreti sevdalarý bir bir
en afili
en geçerli mazeretlerle

sonra da ekliyor çatýlmýþ kaþlarýna bakýp

"aman be birader
senle de hiç konuþulmuyor"


delirdi mi yoksa
yoksa bilmezlere mi yatýyor
iþte bunu kimse bilmiyor

cebinde kýrýk can parçalarý
tütün lekeli parmaklarýnda
sancýlý vazgeçiþ boðumlarý
dilinde inatçý bir pas tadý
ne çayla
ne þerbetle silinmiyor

dur durak bilmeden
duvardan duvara vurduðu
ve nedametsiz öfke gecelerinde
güzelim gözlerini taammüden kör ettiði gönlüne
labirent çapraþýðý aklýnda her gece
bilinmez ki ne tuzaklar kuruyor

acýnasý bir yalnýzlýkta oysa
iç burkan karakalem bir ömür taslaðý var paletinde
hangi yanýna þekil verse
öbür yaný siliniyor

üstelik hüner bellemiþken
firari þiirlerinden her gün dünden ziyade uzak gitmeleri
ustura ýþýltýsý kondurmuþken tam gözbebeklerine
niye böyle oluyor

neden
her gece
kör karanlýklarda düþe kalka
kendine çýkan yollarý bir bir yitiriyor

þimdi
bahara uyanýrken kâinat
bir veda hazâný yaratýyor hatýralara
döküyor gazelini mýsralarýn ki
artýk onlar da gerçeði anlatmýyor
vaktiyle þâd ettiði bir hayali kovalýyor kirpiklerinden
ve gün baþlýyor

yine nemrut ve ceberrut
üstelik hep haklý ki
o hep öyle sanýyor
bilmez ki
her sabah aynada
mahremi ayan
ruhunu üryan býrakan bir çift göz
haylidir yalan dinlemiyor…

CEYDA GÖRK
7NÝSAN2010














Sosyal Medyada Paylaşın: