VESAİREM... VELHASILIM... SEVDİĞİM...

ne kadar zaman geçti üzerinden
nefes almadan beklemelerin

kirpiklerim
güneþ çalýðý bir perde gibi sýmsýký kapalý
avuçlarýmda týrnaklarýmýn acýsý
yüzüm hasret sarýsý
dualar düðümlediðim dilimde ismin
ve sevgim
ve nefretim
hiddetim

kara kazanlarýmda
kara yazgýmla erittiðim kederim

ey sen !
vesairem
velhasýlým
sevdiðim...
...

kopup gittiðin gecenin nihayetinde
biliyordum
hiç bir þey
ve ben
artýk eskisi gibi deðildim

kasým rüzgarlarýna kokunu ezberlettiðim
estiðim
estirdiðim
ölümlerden ölüm yazdýran hasretim
annesini kaybeden yavru bir kedi gibi
üþüyorum
korkuyorum
sersemim

anlýyorsun deðil mi

ey sen!
vesairem
velhasýlým
sevdiðim...
...

þerrimden
en uzak köþelerde sindi haylidir
meçhul bir zamaný beklemekte
yazýlacak tüm þiirlerim

ne zaman ki bir selam gibi
çýkar gelir uzaklardan sevgili sesin
iþte o zaman biter kendime esaretim

çözülür düðümlerim
açýlýr kilitlerim
bestenigâr bir bestede dile gelir güftelerim
ve yeþil bir türbede yeþerir muradý
adak mumlarýnca eriyen gönüllerin

anlýyorsun deðil mi

ey sen !
vesairem
velhasýlým
sevdiðim...
...

acýsýný dibe çöktürdüðüm günlerin
kýyýsýndan kendimi akýntýya býraktýðým gecelerin
günden vazgeçmekten baþka hüneri olmayan takvimlerin
ve paslý kol demiri vurulmuþ gönül hanemin müsteciri sahibim

dilimde bir þarký
"bir haber ver ey sâbâ, n’oldu gülistâným benim"

dört mevsim hüküm sürmez miydi kâinatta
neden hep hazan þimdi bütün bahçelerim

ben diyeyim bir
sen de üç yýldýr en çok mühletim
gel ki boynunda kalmasýn vebalim

anlýyorsun deðil mi

sen ey !
vesairem
velhasýlým
sevdiðim...

Ceyda Görk
28 Kasým 2010__01.13
Taksim Park/Ýst

Sosyal Medyada Paylaşın: