Döndüm çocukluðum geç kalan yýllar döndüm mavi çerçevede unuttuðum gülüþleri almaya…
geldim ben geldim…
öyle uzaktý düþler alnýmla fiyongu kopmuþ pabuçlarým basma fistanýmda uçuk maviler çivite yata yata eskimiþ yüz ahþap kokusunda çocukluk aþklar ilk ahmet öpmüþtü kirazýmdan anýmsar o öpüþü oyun oynarým hala kulaðýma takarým ikilisinden düþ içinde düþe kalýrým geçmiþe dalar gözlerim…
eskidendi…
hangi oya, hangi modeldi týð iþler nimet teyze marifetinden bahseder mahallenin çöpçataný kýza oðul eyler þerife teyze ayaklý gazetenin baþyazarý akþam oturmalarý akþam sefalý çiçeklerde açardý hikmet amca reveransla selamlar hanýmlarý babasýndan kalma paþalýkla aðýr adamdý…
dündendi…
beyazdý camlar güneþ seviþirdi günle her yer çocuk sesi oynaþý behiye teyze hep ayný çamaþýrlarým diye baðýrýr her top kar beyazýný vururdu muzaffer bakkal amca adýný þimdi anýmsýyorum da sütlü þeker daðýtýrdý hep unuturdum adýný mabel sakýzý arap kýzý yine var … gözlerim dolar beþtaþ oynayan ellerimde dökülür söz saklambaçlardan kalan alýþkanlýktýr kendime saklanýþým.
bitti…
mavi çerçevede gülüþler yok hüznümden kirli camlar eskiden ne varsa þimdi yerinde yeller esen hüzün aðýrladý ne çok acýdý dizlerim, yüreðim evcilik oynadýðým arzu, nurdan kim bilir nerdeler…
tozlanmýþ mavi çerçeve hiçbir þey eskisi gibi deðil…
dudaðýmý silebilirsin mavinden…
Fotoðraf. Behiç Günalan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.