Acýmasýzdýr bu gece yarýlarý daima
Karanlýk çöktümü damlara
Aðaçlar þarký söylemeye baþlar
Köpek sesleri duyulur uzaktan
Bir yarasa çýðlýk çýðlýða
Bir el sýkar yüreðini ufaktan
Rüzgarla kokusu gelir ýhlamurun
Bir gülümseyiþ yanýp söner ansýzýn
Düþer içine sanki ateþten bir kor
Yanlýzlýðýnla doldurup geceyi
Dalga dalga hucum eder düþünceler
Gençliðini kaybettiðin hayat yolunda
Bulamaz baktýðýn aynalarda
<Nereye bu göç> diye seslenirsin karanlýða
Daðýlýr seyircileri bu dramýn
Sessizliliktir karanlýðýn arkadaþý
Uçsuz bucaksýz boþluktur yalnýzlýk
Beklersin güneþin doðmasýný
Mutsuzluk acýya varana kadar
Sirk izlenimleri taþýyan bu karmaþa
Her köþesi tuzak,yalan içinde aldatmaca
Ýlacý yoktur yanlýzlýðýn
Sýrtýnda bir yara kanar durur
Ve içinde ki yangýnda,alev alýr piþmanlýk
Çýðlýðýn yankýlanýr yüreðinde
Tam mýzraðýn deydiði yerde
Siyah bir inciyi arar durur gözlerin
Ama kör karanlýðýna parlamz bir daha
Iþýk saçmaz gecelerine
Tutup saçlarýndan baþýný
Sorarsýn bu soruyu kendine
Ne verdik,ne kalacak bizden geriye?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.