ADI ÇİĞDEM

ilkbaharla seyrelerek geldi,
çocukça sevinç ve merakla,
yeni umutlarla taradý saçlarýný
ýsýndý yüreði kara sularýma,
bahar sonrasý yazdý
sarýþýnlýðý
adý çiðdem...

gündönümü þafaklar
getirir kaygýsýzca soluðunu,
ben nicedir suskunluk büyütür
yalnýzlýk ekerdim kuytularda,
yurtsuzdu bakýþlarý suskunluðumda,
körleþtik anlamadan
adý çiðdem...

kamburu çýkmýþtý þimdiden yaþanmýþlýklarýn,
acýsý derinde birçok aþkýn
izlerini silmeye çalýþýyorduk ikimizde.
ne nihayet ellerimiz deðmesin birbirine
yýrtýlýp, kýrýlacaktýk sevincimizde,
o bunu görmüyordu yinede
adý çiðdem...

beyazlýðý nasýldý hâlâ hatýrlarým,
yüzünden okunurdu saflýðý yaþamýnýn,
korkusuz bir bedenle gelmiþti -tutamadým.
bulaþýcaktý berraklýðýna katranlaþan kaným,
oydu sonrasý korkum ve piþmanlýðým
o bunu bilmiyordu
adý çiðdem...

geçti zaman, geldi zaman,
acýlarla büyüttüm kuytularda yüreðimi,
çýðlýðýmý saldým geçen günlerden
geç kalýnmýþ bir aþkýn külleri savruldu yerinden,
döndüremedim ne yaptýysam zamaný yeniden,
ömrümce bekleyeceðim o kýzýn
adý çiðdem...
Sosyal Medyada Paylaşın: