Nevzat KONÞERBütün savaþlar kadar yalnýz ve tek baþýna
göðe inmiþ akþamlar kadar durgun ve sebepsizdik
dindiremedik göðüs uçlarýmýzý kanatan suçlarýmýzý
toprak karasý küflü kitabeler gibi þekilsizdik
sevgilim, daða inmedi ulumam daha
çakal kirinde kurt diþinde delikanlý gözlerim
aþýksam geçmiþimden intikamdýr
yalnýzsam sana ettiklerimin diyetidir bu solgun fotoðraf
duvarlar arasýnda saklý ölülerim var
dirilerimin çoktan gömüldüðü rüyalarda
týrnaklarý rahmine mýhlý kadýn çýðlýklarýnýn son deminde
mor salkým gecelerin eflatun döþekli yerinde
gölgemde ergen yerlerimi titreten perilerim var
al baþýmý git desem çocuk yürekli ülkelere
savaþlarýmýzýn enkazýna serpip güvercin tüylerini
güne güçlü kollarýný uzatan bir zeytinin dalýnda uzansak
seviþsek sahillere vuran deniz yýldýzý vakitlerinde
adýn barýþ olsa sevgilim, tüy beyaz sema olsa her yanýn
Bedenine büyük kentler diktiðim renkli fotoðraflar
en eski kýrbaçlarýyla ufalanmýþ yitirdiðimiz zamanýn
gönlünün ortalýk yerinde soyunmuþ ruhunun sýkýntýsý
anadan üryan korkular akmýþ gözlerinin karanlýðýna
sevgilim/ herkes kendi cennetini yaþar cehenneminin yanýnda
sevmelerin týlsým daðýtan sevimliliðinde
her yaným dað, her yaným el deðmemiþ deniz
içimde sonsuza açýlan nehirlerin anahtarý
kilitlerini kaç aþkýn taþýdýðý en yeni aþk
ilk bebeðin anlatýmsýz doðumu gibi büyülü
seferlere çýkmýþçasýna zafer çýðlýklarý aðzýmda
ana sütü gibi asil, kardeþ koynu gibi sýcak
ah sevmek! Rüyalarý taþýyan bir kuþ pýrýltýsýnda…