ARKADA KALAN HAYAT

Anýlarýmýn saklandýðý derin kuytularý bulmak mümkün deðildir.
Beni bir nebze olsun bilmek ihtimalsizdir.
Gözlerimde sert bir adam edasý vardýr.
Yüreðimde bir bahar esintisi,
Ve bir yaz akþamý saklýdýr.

Unuttu zannederler.
"Bizi unuttu bu vefasýz..."
Bunlar sadece bir yanýlgý.
Asparagas bir haberdir.

Unutmadým.
Ama aklýmda da deðiller.
Ýçimde ki sýðýnaklarda gizliler.
Üstleri kapalýdýr.
Korunur yaðmurdan, kardan.
Her yerde bahsetmem,
Anlatmam, her mazi yolculuðunda.
Sakýnýrým dosttan, düþmandan.
Zira dost dediklerim,
Vurmadý mý arkamdan?

Maziye her daldýðýmda,
Ve geçmiþ her aklýma geldiðinde,
Baktýðým yer kalbimdir.
Ve çocukluðum taze bir gül gibi,
Avuçlarýmýn içindedir.

O aklýmdadýr.
Aklýmda ve yüreðimdedir.
Bayramlarda,
Babamýn verdiði þekerlerin tadý hala damaðýmda.

Oynadýðým ilk oyun,
Attýðým ilk gol,
Ýlk sakatlanýþým,
Ýlk karnem,
Beni hala güldürür.

Geçmek bilmeyen kýþ akþamlarý,
Hala üþütür beni.
Gök gürültüsü hala korkutur.
Hele o karlý,
Soðuk ve vuslatsýz ayrýlýklara gebe gün,
O hayasýz,
O vicdansýz,
O acýmasýz,
O zalim an,
Duygularýn mezara gömüldüðü o pis zaman parçasý,
Sanki ömrüme takýlan bir zulüm kancasý.
Ýþte o gün,
Hala yakar içimi,
Geçmez sancýsý.

Bu benim ilk düþüþümdür,
Aldýðým ilk darbe,
Yediðim ilk kazýk,
Yaþým 0,3
Burnumdan geldi içtiðim süt.

Keþke onu da içmeseydim.
Ýçer miydim bilseydim.
Eeee.
Ne de olsa el kadar çocuk.
Nerden bilecek ki.
Hatýrlamaz ki.

Kandýrýrýz onu.
Saftýr yüreði.
Gönlü açtýr kurtlar gibi.

Evet.
Kurtlar gibi açým.
Ama merak etmeyin,
Bir gün muhakkak biter.
Sakýn gölgelerimden korkmayýn.
Sesimi duyunca titremeyin.
Köpek olmayýn kapýmda.
Özür dilemeyin.
Af dilenmeyin benden.
Piþmanlýðýnýz, onursuzluðunuzdandýr
Bir gün geçer.
Hiç bir hesap sormam sizden.
Karþýma çýkmayýn yeter.


Nuh BARITCI









Sosyal Medyada Paylaşın: