SONBAHAR Sayıklamaları

/iki yüzü var onun
ilki, çocuk gülüþü kadar mâsumâne bir resim
öbürü, sýrlarýyla sarýlý, gözükmeyen bir hasým /


hayat, önceden çizilmiþ bir yol aslýnda
ne kadar çabalarsan çabala
ayný yere çýkýyorsun
týlsýmlý ip, kopuyor bir yerde

taþ da gidebilir bir yerlere götürürsen
ama aðýrlýðý, yerindedir onun
o yer / kucaklamak istemiyorsa seni
boþta kalýyor bir yere ait olma isteði

bir küçük yaðmur damlasý kadar/ sanki
elimde kalanlar; üç yanlýþýn bir doðrusu

solgun sesiyle kederi içiyor sonbahar
hangi mey neþeyi sunacak bize?

adýmlar yürümekteyken mecalsiz
ruh izimi býraktýðým her þey yetersiz
hep bir þeyler eksik diye baðýran
hiç susmayan içimdeki sesler /hayýrsýz

gitgide, ýþýðý azalýyor fenerin
bir ince sazýn, bitmek bilmeyen en tiz sesi uzuyor kulaklarýmda
dingin deðil / olmayacak da, gece soluyorken gün

nereden geldiði belirsiz bir kasýrga
savuruyor içimdeki çocuðu
bozuldu denge bir defa
bir daha gidemeyecek o masal diyarýna

yalnýzlýða açý/yor(lýyor) zaman öfkeli gözleriyle
gücenikliðini saklayýp biriktiren kalbim, acýyor içimde

geçmiþten, utangaç bakýþlý çocuðun
telâþesi sökün ediyor yüreðimden

nasýl kucaklanýr güneþ bundan sonra
her sabah, gömüt varmýþ gibi mi beklemeli hayatý
kör ama gören gözü mü oynacaðýz bundan böyle?

yarýn yine ayný olacak gün
çocukluðumun iðde aðacýndan yoksun
hayat / olan tasasý, olmayan týnýsýyla
kýsýr bir döngüde hüküm sürmekte hâlâ

bu yaþýmda anladým
hayatý güzelleyen, sen olacaksýn yine de
düþürmeden koþacaksýn elinde kalanlarý
susmak kabullenmektir her þeyi
sýmsýký sarmalanýrsan üþütmüyor aslýnda soluðu
neþeli þarkýlar söylersen,görmüyorsun göçebeliðini

camlarda þarký söyleyebilir yaðmur
ya da camlarý dövebilir; her resim gördüðüne baðlýdýr
hayat /aynasýna baktýðýn gibi görünür
gel kendini kaybet ve bulmak için yeniden, yeni yollar icat et


Hâdiye Kaptan



(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Sosyal Medyada Paylaşın: