GÜN OLUR DEVRAN DÖNER
Zaman beni alýp, koyar mezara.
Ne ana, ne baba, nede gardaþ halime yanar mola.
Gün gelir sitemlerim boðulur gözyaþlarýmda.
Gel aðlama koçum; Gün olur devran döner
Bak benide yýktýn gardaþým! Mahmut,
Bu hallere dayanmaz yüreðim; Dost gel bizi avut.
Virane olduðum gün beni kefene sar uyut.
Gel üzülme koçum; Gün olur devran döner.
El kýzýdýr bilmez halini gülüp geçer,
Yüreðine yüz bin hicran salýp gider.
Özün yerlere sürülür, gençliðin olur heder.
Gel aldýrma koçum; Gün olur devran döner.
Beni anlayamaz ehli keyfler.
Gözümdeki kaný yaþ diye silip geçerler.
Zalým dünyada: Mezarýmýzý arayýp sormaz zalimler
Gel takma kafana koçum; Gün olur devran döner.
Ne hançer, nede mavzer ayýramaz, beni sevinçlerimden.
Gün olur menfaatler koparýr seni benden.
Baþýna gelenlere sitem etme; Bunlarda Hakk-ýn kaleminden.
Gel isyan etme koçum; Gün olur devran döner.
Sevmiþsen bir güzeli, korkma git ardý sýra.
Hicran ekse de gönlüne, mutluluk biçersin yarýna.
Mutluluk olur mükafatýn git onunla.
Mahmut der gel pes etme; Gün olur devran döner.
08/10/2007
PERÞEMBE
Mahmut Enes YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.