HORON
Horona tutuþur bizim uþaklar,
Karadeniz gibi coþtuðu zaman…
Yaþlanýp düþse de saçýna aklar,
Hele bir bak sabrý taþtýðý zaman…
Kemençeci tele vurunca yayý,
Peþ peþe çevirir, bin bir gaydayý.
O zaman oynatýr, bütün dünyayý,
Dalgalar daðlarý aþtýðý zaman.
Farklý oynansa da ayný özünde,
Özlem vardýr türküsünün sözünde.
Korku olmaz, uþaklarýn gözünde,
Horonla askere koþtuðu zaman…
Halaylar, horonlar, barlar el ele,
Oynanýr milletçe, gönül gönüle.
Bile üzülürüz, güleriz bile,
Topraðýn türküsü, düþünce dile,
Bin yýldan bin yýla aþtýðý zaman…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.