Bir gün daha bitti sensiz Bir ömrün akýþýnda… Alýp götürdü sevdalarýmýzý Yorgun akþamlarýn ufuklarýna. Sensizliðin hüznü Çýðlýk çýðlýk büyürken içimde…
Sen uzaklarýn ötesindesin þimdi, Zamanýn yolculuðu acýmasýz… Oysa ben Yalnýzlýðýmýn girdabýnda tutsak, Seni yaþýyorum Bitmekte olan günün akþamýnda Yorgunum…
Ve gün batarken Yorgun akþamlarýn ufkundan, Kasvetli bir pembelik kaplar gökyüzünü; Yýldýzlar uyanýr gecelerin koynunda. Yol gösterir Sevdalarýmýzýn sonsuzluða doðru yolculuðunda…
Duygular söner, Düþler son bulur Yitirilen umutlarýn ardýndan… Batan günün hüznüyle Kararýr kasvetli pembeliði ufkun; Anýlar silinir birer birer Kaybolur yaþanýlan yýllarla birlikte…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.