taþlardan insan yaptýlar
insanýn üstüne elbise
bir iþgaldi dediler halk olmak
kaldýrýmlarý vurdular ilk önce
alacalý kýzlar gördüm
özgürlük dalýndan koparýlmýþ
uçurtmalar kokladým gümüþtepe’de
kanatlarý yakýlmýþ
bir çift turna gökyüzünde
sýyýrýp geçerken ormaný
resim yapýyor çocuklar
kýrýlan dallarýn hüznüne
üþüyor yaðmurun sesi,
rüzgara hasret düþkünü burcugatlar
incinen bir rengi vardý gemilerin
ay sevincini býrakýrken bulanýk nehirler de
ben en çok
gidenleri özledim
kaldýrýmlarda
vuruldular her gece...
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.