Ýstanbul akþam oluyor biraz
parklarda her çocuk kadar þaþkýným,
bir aðacýn; dalý olmak geçiyor içimden
ne güzel yeþil gömleðini ilikleyen bu yapraklar,
bu sakin sis, bu yorgun duman
yayla bulutu gibi üþütüyor
_biliyor musun
Ýstanbul yaðmur oluyor biraz
adýmlarým sudaki balýk,
bir kadýn kocasýný çýkartýyor çerçeveden
gecekondusunu onartacak ona belki
çay içecekler mum ateþinde,
bütün ýþýklarda güvercin tedirginliði
_anlýyor musun
Ýstanbul düþlerim üþüyor biraz
ben tutuklanan uçurtmalarýn eþiðindeyim,
gelecek tarihimizin anayasal kokusu
sen,feodal çiçeðim; tabiata hile örtüsü
artýk hep sazlýklarda seviþtirirsin
samanuðrusu ve dilber ay’ý
_görüyor musun
Ýstanbul tren oluyor biraz
ellerimde bavul utangaçlýðý,
konuþ diyor þafaklarý tuzla ovulan,konuþ
hangi istasyon çýðlýðý tarar gül yapraklarýný
ki o istasyonlar, yurdundan baþka yerde ölmemiþ
bir halkýn ulaklarýydýlar...
_anlat bana iki gözüm
anlat nedir duvar olmak !
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.