Kaybedilen zamana... Kasabada ki tozlu raflarýn düþlerin de saklý kalmýþ Bir yudum kayýp ruhlar kahvesi Þekersiz ve kimsesiz...
Karanlýðýn içine çökmüþ her þey Sen! Ya da ben! Bu hayatta; neyin kýsaltmasýyýz?
Yaþýyor muyuz? Of be! Gelin, karanlýk çökünce her þeye Bir yudum kahvede arayalým ruhlarýmýzý...
Bak bu þiir saçmalýðý da çok sýktý beni Tek kelimeyle yok edeceðim her þeyi Masanýn üzerine atýlan on harfle bitecek bu ýzdýrap Adsýz þairler kahvesi; þimdi tüm tatil kasabalarýn da... kayýp ruh hediyeli.
Ýçelim,lütfen! Hatalý olduðumu mu düþünüyorsunuz? Hayal kýrýklýðý için de alkýþlanan 24 yýlýma Ve mezar sessizliðinde gençliðime aðlayanlaraydý, bu kahve yudumlarým...
Ve kaybedilen zamana... Ama aslýnda hiçbir þey bilinmiyordu... Hayattý affetmiyordu. Dün bile geçerken geçmiþin yanýndan Sadece gülümsedim geleceðe...
emre onbey
Sosyal Medyada Paylaşın:
emre_onbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.