Madem deðer veren yok aþkýn yasalarýna
Duyular defterinden bir aþk yazayým gönlümce
Kalem çýkar nakkaþýn yayýndan
Ýfrat çok kimlikli, çok yüzlü
Ruhumu tenimden süz
Ýmgeler keskin bir býçak
Gönlüm taze kan gibi sýcak
Öyle bir aþk yazdým ki gözlerinin içine
Gözlerini aç!
Oradan sesleneceðim sana keyfimce
Getir þu sahte þarabý
Ruhumda hararet var
Þarap içmem iþte bu sebepledir
Neyzenin dilinden bir çift kelepçe çýktý
Düþlerin düðümü çözüldü
Mesela, güneþ bir deniz kýyýsýnda
Gölgesinde sevgi ýlýndý
Deniz altýnda bir gelin midye topluyor
Yanliz ve telaþlý
Duvak düþtü yüzünden
Bir midye elinde tutuyor
Allah in kudreti hayali gerçek oldu
Sevgiyi içine sakladý
Kadere býrakamazdý
Zikretmeye ne zahmet
Bütün dalgalar saçlarýný okþadý
Taþýnmaz saçlarýn yükü, yalan mý? Deniz!
Onun þansý içinde yok kinin yemini
Vuslat dedi duaya mim koydu
Kalp adýný verdiðimiz ötesiz berisiz
An gelir gülümser maveradan
Çýðýrýndan çýkmýþ i mgeler, nasihat kâr etmez
Ey güzel kimse! Bu nasýl bir düþ!
Uyanda kalk! Biraz daha yakýn dur
Ben, Deniz? Sen Sevgi, kim bu sahte gelin!
Saçlarýnda sularýn sýrnaþýp durduðu
Ahenkli temaþa bir hayli sýcak
Her türlü aþkýn en iyi mezesi
Hangi kâbus bastý ki seni, gedik açtý uykularýna
Akisler mucize içerinde?
Bi kes sesini!
Geçti düþ gazabý!
Bence
Bir anda unuttum seni
Ne rüya, ne de gazap umurumda
Ýsterim ki
Sen beni kul et kendine
Ben seni esir alayým kalbime
Benden ne istersen iste
Ben senden ne isteyeceðim
Düþün!
Boynumun borcu
Nihayetinde
Öðrendim aðýz dolusu gülmeyi
Hani aðaç topraða sarar ya kökleri
Hani öyle ki iliklerinde hissedersin onu
Ömre bedel dilli, yýl gibi bir gece
Saçlarýnda dolaþsýn elim
Belki böyle beðenir bizi sevgin
Yaþanýlasý bir sevgi düþle
Ýmgeler sahnesinde beni aðýrla
Ve hiç bitmesin…
Peki!
Zor sevgi sýnanýr derler
Ve say ki
Yürek paralayan, iç týrmalayan
O iki doðunun ve iki batýnýn muradýndan
Mahrum olan
Mavi, masmavi bir deniz
Ýçinde yüzen bir sevgi
Yeryüzüne inat
Güneþe asildi, günün göðsüne dolacak
Duyurdu ona!
Ýçimde bir umut, dokunmalý sýcaklýðýna
El verip görünmek istiyorum ufuklara
Bu kadar nöbet yeter bana
Þöyle ki, ben seni sevdiðim anda
Emin ol ki ilaha tapar gibi taparým Sana!
Haydi, bunlarý bos ver
Bulutlar uyanmadan
Güneþ gitmeden, güneþten bir parça koparýp alsam
Mümkün mü? Acaba
Bir heveskâr iþte
Uðrarsan, o yasak göðe
Hayra alamet deðil
Bir baþka âlemden gelmiþ gibisin
Aþk kanunsuz, sevgi kaçak, onur kurumlu
Ey sevda! Bir iki silkin
Dök dedi terini dök ki emeðin belli olsun
Sýrýlsýklam âþýk desinler
Gecenin sonunda gün yelini bekleyeceksin
Ey ýslak sevdam üþüyeceksin!
Hiç geçmedi fikrimden
Sevgi haram kuru ýrmaða
Az sonra
Güneþ, üstünde ateþten yalýn bir alevle kýpkýzýl hareket etmekte
Niçin, nasýl? Deme!
Güneþ topla ellerinle
Doldur kalbine
Ýçinde tut benim için ateþi
Yanýp kýzaran yað gibi
Kýrmýzý gül haline getirsin seni
Yüze vuran sýcaklýðýnla
Haþlasýn üryan bedeni
Aþk yaktý sanýlsýn
Yani beni
O, þöyle demiþti
Ýþte, þimdi tam doðrusunu temenni edebilen
Benim için bir kadýn var bilirken
Bana aþký ifade etmeyi öðretti
Demiþken
Med gibi cezir gibi, hal bilmezin aþk dediði bumuydu?
Þeffaf bir seda duyurdu ona!
Cehennemden yeni geldim
Þüphesiz o, kýzgýn bir ateþti
Öyleyse þimdi, aþk aðýrlýyor ikimizi
Sen ey!
Önünde dizin çöktüðü tek gerçek!
Aþk’ýn zirveye ulaþtýðý demde
Tufanýydý boþanan saðanak
Bir þimþek yalýmýyla geçtin düþümden
Yýldýz yýldýz nur yaðar
Henüz ifrat bahtýna düþmemiþ daha
Vakittir þimdi
Ben kadrini bileceðim
Sen sevgiyi helal tut
Helal aþký elif doðruluðunda ifþa et
Sakýn ki!
Sana, kudret helvasý ikram edeceðim
Yoksa Âdem’le Havva gibi sürgün edilirsin
Sade bunlar sebebi ise
Affet senden habersiz atan nabzýmý
Ýzin ver yüreðinde konaklasýn
Sürgüle kapýlarý
Bir buselik kuþluk vurmamýþtý üstüme henüz
Her gece rüyada gördüðüm yeri aradým
Güneþi gördüm
Gölgesine asýlý ýslak sevgi
Sanki orada bir kuþluk vakti kadar kalmýþ gibiydi
Cezir vakti deniz
Bir asa kes bana! Midye, sen
Denizden geçeceðim
Demin
Kumsaldan geldim, tabanlarým kan içinde
Çakýllara sor
Sermest! Ver elini!
Niye? Deme
Güneþ senin tepende
Gün bitmeden al onu güneþten
Sessiz ve çabuk!
Kapat midyeyi içinde kalsýn sevgi
Ýkimiz de bilmiyorduk bu sahnenin sonunu
And olsun ki âþýk oldum sana deðil aþký veren Mevla’ya!
KAYIP YALDIZ