EN DERİNDEN...

Hani en derinden yaþamýþtýk her þeyi?
En derinden acýlarla býraktýn gittin beni...

’Annem gibisin, annem kadar kutsal ve deðerlisin,
Benim için her þeyden kýymetlisin,
En büyük aþkým, en çok sevdiðimsin...’
Bütün bunlarý söyleyen sen deðilmiydin?

Ah be evimin direði göz bebeðim,
Uðruna ölümlere gidip geldiðim...
En zor günlerinde, en iyi dostun
En büyük desteðin ben deðilmiydim?

Oradan oraya sürükledin peþinde,
Senin yerin benim yaným diyerek
Korksam da bir gün biteceðinden,
Güvendim sana erkeðim bilerek...

Adam gibi adamým demiþtin,
Adamlýk ta deðildi senden beklediðim.
Ölümle yaþam arasýndaki þu ince çizgideyken,
Yanýmda olman, ellerimi tutmandý tek istediðim...

Hadi yalandý bütün sözlerin
Sevdan yalan, gözlerin bakýþlarýn yalan
Ellerin dokunuþlarýn, Öpüþlerin yalan...
peki nerde senin vefan?

Vefa senin için Ýstanbul’da bir bozacý
Ve arabanýn pilakasýmý sadece?
’Hayat acemisi’ sevdiðim
Hani senin o çok yufka dediðin Yüreðin nerde?

Ben gitmek istediðim zamanlar
’Bu muydu karþýlýðý sevmemin’ derdin
Kýyamazdým aðlayan gözlerine, beni býrakma diyen sözlerine
Þimdi ben sana soruyorum ölmek miydi karþýlýðý seni sevmemin?

Hani en derinden yaþamýþtýk her þeyi
En derin acýlarla býraktýn gittin ellerimi...

GÜLÞEN KARADAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın: