S A Y I K L A M A L A R

zaman treni geçer gider, farkýndasýz
eskiyen günlerin, saklýsýnda kalýr anýlar
dudaklarda durur / kalýr uçuk gülümsemelerin
tenhada ýssýz, çýkmazýndasýndýr artýk sokaðýn
sesini dinlendiren zaman/ yüzün yoktur gölgesinde
solmakta yeþilin git gide


gözleri gülümsemeyen bahar /sarnýcýnda birikmeyen su
içini ezen, bir eksilmiþlik duygusu
gecikmemeli düþ
ama
yangýn söner mi taþýma suyuyla?


söz /de kalmaya mahkûm ; belki de hiç yok!
üzerinde sarý elbisenle, mavi deðildir döneceðin kýble
ziyandan kârâ, hýnçla geçmiþken henüz
sözü birikmiþ yüreðin, þimdi kaygan zeminlerde
düþüyor(sun) gitmeler(e)


bütün günlerde a(e)cele bir telâþ,
kararsýz ay ýþýðý ile güneþ
mecâlsiz körüðünden, ayný koku gelir uyanan her günden
yere inen bakýþlarýnda , eski gecelerin, açýlmayan kilidi


ninniler ister uykusuzluðuna hâlâ
kadýn yüzünün altýnda, büyümemiþ/çocuk kalmýþken
ah! nasýl da deðiþmiþ sabah kahvesinin tadý
ayný kokmuyor artýk balkondaki fesleðen
göç dalgalarýnýn þiddetiyle ; sýð deniz(de), baþ aþaðý vurmuþ sevinç



bir görünüp bir kaçan haylâz bir çocuk hayat
dalda ki tek bir yapraðý / tavukkarasý yordamý /yla
sürüyor sayýklamalarla soluk


Hâdiye Kaptan



c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.





Sosyal Medyada Paylaşın: