Dün gece öldürdüm seni...
Ve sana son þiirimdir...
Sonun bu acý baþlangýcýnda.
Son gecenin son sabahýnda yazýlmýþ,
Dilek kuyusuna atýlan bozuk para gibi.
Üzerinde tarihi deðiþtiren bir adamýn resmi...
Son sözlerim deðildir belki ama;
Son dizelerdir haberinin olacaðý..
Dün gece öldürdüm seni
Saat 4
Uzun soluksuz atýlan çýðlýklar arasýnda
Kayboldu benliðin benliðimden
Gecenin kör vaktinde
Arabanýn altýnda ezilen körpe bir fahiþe gibi;
Acý çekerek
Dar aðacýnda asýlan bir halk kahramaný gibi,
acý çektirerek öldürdüm seni..
Konuþmadýn benimle
Yeni doðan bir ceylanýn annesine baktýðý gibi masum baktýn yüzüme
Dün gece öldürdüm seni
Saat 4
Gözünden bir damla bile yaþ akmadý..
Son defa;
Nil gibi aðladým senin için
Kurak bedenlerimize düþtü gözyaþýmýn her damlasý
Kan ile karýþtý ruhumuzda
Dün gece öldürdüm seni
Saat 4
...
Etrafa bulaþan kanlarý temizlemedim
Son sigaramý yaktým bedeninin ateþiyle
Oturdum baþ ucunda
Ölü yüzünde bir Gamze
Anlatmak istediðim
Anlatamadýðým her þeyi anlattým bir bir
Pür dikkat dinledin beni
Hiç konuþmadýn
Sonra sordum sence ne yapmalýyým diye
Cevap vermedin
Dudaklarýndan öptüm seni
Buz gibi bedenin her zamanki gibi
Dün gece öldürdüm seni
Saat 4
Her þeyden vazgeçtim dün gece
Vakti geldi dedim
Durmanýn anlamý yok...
Sigaramýn dibine gelmeden
Son bir kadeh þarap içtim seninle ilk
Dün gece öldürdüm seni
Saat 4...
Hoþcakal Sevgilim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.