Umutsuzluðun doruklarýnda
bir tepeydi sevdam.
Fýrtýnalý bir haziran sabahý,
doðdu gözlerin kalbimde
Ateþe atýlmaktý sensizlik,
Kalbime doðan gözlerin
yýllar önce dünyaya doðmuþ meðersem...
Umutsuzluðun doruklarýnda
bir kafesti sevdam.
Son dedi efendi
Vazgeçmek ne mümkün dedi tutsak...
Eðildi yaralarý sarmaya
hayâli tebessümün yansýdý,
kýrýk bir gözlük camýndan...
Bir yürek özlemiyle
bomboþ sokaklarda seni aramak,
hatýrlatýrdý fýrtýnalý geceleri...
Geceler þahitti
senin hasretine
Ve...
Umutsuzluðun doruklarýnda sevdam
yüreðimi ateþlere býraktý,
Çünkü, sensizlikti
ateþe atýlmak...
Efe Ulaþ