ÇANAKKALEDE AÇAN GÜLLER
Mart hiç bu kadar aðlamamýþtý
Yiðitler mahsunlaþtý birden
Dediler ki;Anadolu iþkal olunacakmýþ
Kükredi Mehmetler
Vatan dediler
Vatan dediler
Yüreklerini birleþtirdiler
Hepsi birer tomurcuktu
Dallarýna kar yaðdý birden
Soldu yapraklarý
Ne büyük acýydý
´´Ana´´ ismini verdikleri;vataný iþkal edilecekti
Düþtüler yollara gecenin bir yarýsý
Yaþlarý on sekiz,on dokuz
Hepsi ana kuzusu daha
Kiminin adý Mehmet kiminin ki Ali
Kimi Urfalý,kimi Ýstanbullu,kimi Diyarbakýrlý
Ama;yüreklerin birleþtiði yer ayný
Çanakkale Çanakkale diye inliyor kalpleri
Ýlk gece hepsi þehit oldu
Kalanlar ise yaralý
Sinekler,böcekler toplandý yaralarýna
Ýlaç yok,doktor yok
Aðlýyor fidanlar kopmuþ bacaklarýna
Kimi dua ediyor,kimi kuran okuyor
Birazdan þehit olacaklarýný biliyorlar
Ama;dillerinde tek bir söz
´´Vatan saðolsun´´
´´Vatan saðolsun´´
Bütün kinini kusuyor haçlý zihniyeti
Ateþe boðuyor anadoluyu
Düþen her bomba binlerce Mehmet´i öldürüyor
Mehmet yere düþüyor
Mübarek kaný topraða deðiyor
Tohum oluyor topraða
Analarýn gözyaþlarý suluyor bedenlerini
Her Mehmet kýzararak can veriyor
Çanakkale gül açýyor
Çanakkalede gül oluyor Mehmet
Sýrtlarýnda bir milletin davasý
Baðýrýyor yaþlýlar
Gün namus günüdür,uyan Anadolu!!!
Mehmet aç
Mehmet yetim
Mehmet susuz
Göðsünde kat kat imanla baþ koyuyor haçlýya
Dayan Mehmet´im diyor insanlýk
Mehmet direniyor
Kanýnýn son damlasýna kadar direniyor
Yer gök Mehmet için dua ediyor
Dünya bir destana þahit oluyor
Türk´ün vatanseverliði diyor bu savaþa bütün kainat
Tüm makberler Mehmet´e dar geliyor
Hz.Muhammet´in ismi dillerde
Cephe;evliya,sahabe kaynýyor
Hz.Hamza savaþýyor conk bayýrýnda
Sultan Alparslan ak kefeni ile gelmiþ
Bir yiðit baðýrýyor tükenen umutlara
´´Durun gitmeyin,ben size ölmeyi emrediyorum´´ diyor
Her yer Mustafa oluyor o esnada
Çanakkale Kemale eriyor
Atatürk geliyor atýyla
Üzerinde eski bir ünüforma
Altýnda cýlýz bir at
Aç ama;þerefli bir miðde ile geliyor
Þahlanýyor Türk milleti
Allah!!! Allah!!! nidalarý inletiyor gök yüzünü
Bir yiðit doðuyor þehitlerin içinden
Çelimsiz bir genç
Seyit benim ismim diyor
On baþýyým ben
Türk askeriyim ben diyor
Bir milletin namusunu omuzluyor
Boðaza gömüyor tüm dünyayý
Yeþilleniyor birden umutlar
Gözyaþlarý suluyor þehitleri
Gül bahçesi oluyor anadolu
Mehmet çanakkalede açan gül oluyor
Geçilemiyor çanakkale
Dünya tarihine bir söz yazýyorlar
´´Çanakkale geçilmez´´
Geldikleri gibi gidiyor haçlý beslemeleri
Yorgun düþtü bir millet
Gencecik bedenler toprak oldu
Ölmedi ama;o yiðitler
Kimi; Bakara suresi oldu
Kimi;Maide
Allah katýna çýktýlar göðüslerinde ki mermilerle
Analarý evlatsýz kaldý
Sevdikleri yarsýz
Analar aðlamadý,bükmediler boyunlarýný
´´Vatan saðolsun´´ dediler
Sevdiklerinin dillerine ise bir türkü dolandý
´´ Hey on beþli on beþli tokat yollarý taþlý...´´
Gömdüler o temiz sevdalarýný naftalin kokan sandýklarýna
Mavi yazma baðladýlar bir ömür
Mehmet:
Kanýyla suladý bu aziz vataný
Kefensiz yattý kara topraðýn baðrýna
Vatanýný kimseye vermedi
Bir isim býraktý ateþin ortasýna
Türk,Türk,Türk dedi
Yandý gencecik yüreði vatan aþkýyla
Aðladý yaðmur oldu
Ardýndan tohum oldu
Usulca ´´ Mehmet´in ´´ alný yere deðdi
Gül gibi açtý Çanakkalede...
´´ Çanakkale geçilmez,Türk´e kefen biçilmez...´´
MEHMET ÖZMEN ( 18.3.2010 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.