Bu son sensiz kalýþýmdý belki de. Sevda yolunda ki son adýmlardý. Son konuþmamýzdý, son kelimeler. Son haykýrýþlarýmdý delice. Elimi uzattýðýmda, sen olmayacaktýn elimde. Bir gün döndüðümde, sen olmayacaktýn ilimde.
Ben vardým, hacmi küçük, manasý büyük yüreðinde. Seni buluyordum, Kendime huzur aradýðým her vakitte. Baðýmsýzdý kalbim zamandan ve mekandan. Yýrtýlmýþtý yüreðim gülü olmayan dikenlerden. Yoruldum artýk, Her bulduðum yerde seni kaybetmekten.
Býraktým elimden baba yadigarý çakmaðýmý. Gerek yok artýk. Artýk her halükarda yakarým sigaramý. Söndüremezler. Boþuna haber salmayýn yaðmurlara, yellere. Ýlk adýmýmý attým bu gece Ebedi Sensizliðe.
Nuh BARITCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuh Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.