HAYAT BASAMAĞI

yavan her þey
tuzsuz yemekler kadar/ lezzetsiz
banýlmadan yenilen yeþil erik
sarý bir hüzün serili yeþilin omuzunda

havanda, kirli dumanýný dövüyorlar havanýn
bitmiyor acýsý deðiþen dünyanýn
daðlýyor yaranýn sancýsý
hayat yýrtýk pabuçlarda pençe yamalarý

sönmüþ fenerleri kapkara bir deniz
geri gider, evvel koþan ayaklar
Tanrým, ne zor ölünün ardýndan eve yürümek…
açýk kapýsýnda odalarýnýn
umarsýzca, görünmeyen baþlarý beklemek

kuzey rüzgârlarýna karþý, dar bir balkon kalbim
kar yanýðýnda kaldý, açmaz yeþilim
bekle dedim yediveren ölüme
yeter açma artýk yüzümde

annemin çaðýrmayan bakýþý/nda
uzak bir dað çiçeði duyumsayamadýðým
hükümsüz kaldý çocukluðum
Babam’ýn sarmayan ellerinde
sonbahar (y) aðýyor ömrüme halâ

dikenli çalýlar bürümüþ bakýmsýz bahçem
o yer, ýhlamur aðaçlarý þahitliðinde gençliðim
yüzüp, doyamadýðým aþkým denizin
aynasýnda meneviþlenemiyor artýk sular
cüce kaldý boyuma, kýsýlan sesim
bir türlü alýþamadýðým yeni kendim

hangi mevsim bu anýmsamýyorum
daðýlmýþ evin sýðýnaðý nerde
kimliksiz, çat kapý girip saklandýðým
yok/um /yokluðumla doðu(yu) ramadýðým kendim
hüznümü öðütemeyen, kýrýk deðirmen taþý
geçmiþin, uzak gecesinde kalmýþ parçalarý

vedâdan aðýrlaþmýþ, kalkmayan eli
amaçsýz, baþýboþ yorgun kâhyayým
uykuyla uyanýklýk arasýnda akan
yatýþmayan kara bir mayi
yüz/ünden, sallantýda hayat basamaðým


ölümün zehiri sýzdý içime
kan sýzýyor yürek
kalmadý, tende can veren renk
hýrsýz, zorba talih, çaldý þen sözümü
hangi renge yaslayayým özümü


bu kasaba ayný yer deðil
ayný deðil topraða inen bu yaðmur/ bu cemre ayný deðil
yapraðý dalda sanýp tünek diye konan kuþ(um)
saklanamazsýn artýk
indi yere duvarýn üstünde duran çocukluðum

gözlerine yüklenenden
endaze bulamýyor kendine
tepeden týrnaða, geri çekilmekte
hiçe deðer içindeki can suyu…

Hadiye Kaptan

(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: