**Kalbimin Rahminde Ellerim**

Bir vicdan azabý dikmiþtim ya kendime…
Boyu kýrk endaze…
Çýkarýp attým dün gece…
Çýkarýp attým !.
Balans ayarý bozuk aþklarla ben kaç kaza yaptým.
Birinde kalýcý bir hasar aldým.
Ama bu sefer
Direksiyonu bilerek kýrdým þarampole…
Yanarken
Ve yayýlýrken bu çaresizlik
-ki aslýnda benim arýnmam-
Yanarken bildiðim en doðrular
En güzeller,
Huzurluydum.
Beni kandýramaz artýk hiç kimse
Enkazýmdan yükselen dumandan esinlendim ben,
En büyük eserimi oluþtururken…
Karanlýklar,
Siyah ve simsiyah…
Karaltýlar…
Tüm bunlarýn ortasýndan doðacak bu beyaz nokta…
Tam baðýmsýz kalbimin fetret dönemi bitecek,
Ýçimdeki kurtlarýn zinciri çözülünce
Diþleri;
Tutunca parçalayacak
Bu hayatýn en kaba etinden…

En sonunda…
Etim etine deðdi yalnýzlýðýn…
Soðuk ve soluksuz
Dokunduk ürkekçe birbirimize…
Beklediðim kadar korkunç deðilmiþ aslýnda bu birleþme…
Cephe çöktü!
Bildiðim sayýlý düþmanlarýmdan birini yitirdim.
Yalnýzlýðým
Listemden çýkarken öyle sessizce
Veda ettim
Eyvallah etmem artýk þiþelere…
En sonunda
Dalýmdan düþtüm.
Yerçekiminin kuþkulu çekiciliðine býraktým kendimi…
Isaac ý görseydin
Bu halimden ötürü
Gururla mutluluk arasýnda bir yerdeydi…


Aksaktý ya kalbimin bir yönü…
Takýntýlarýma takýlýp kalmýþ durumdaydým.
Gerilirken gerekçesi kendinden beter komplo teorileriyle beynimin tüm satýhlarý
Satýr satýr ezberliyordum
Kaçýlýrken kendim tarafýndan geçtiðim yollarý…
Oysa gözlerim baðlýydý…
Ben hile yapýyordum…
Aksaklýðýmý kaçýþlarýmda,
Görmek istemediklerimle besliyordum…
Artýk perdeler açýk…
Güneþ içimden içime…
Isýtýyor beni…
Görmekten ötürü üþümüyorum gerçekleri…
Saklanmýyorum limon kasalarýnýn ardýna…
Beni kandýramaz artýk hiç kimse
Enkazýmdan yükselen dumandan esinlendim ben,
En büyük eserimi oluþtururken…
Korkularým,
Korktuklarým,çekinik çekincelerim,
Tüm bunlarýn ortasýndan doðacak bu cesur nokta…
Kalbimin rahminde ellerim,
Doðdu-doðacak
Bekliyorum…

Þubat 2010-eKmeK aRasý þaRaPNeL-iLker




Sosyal Medyada Paylaşın: