Vuslatýna yanmýþým
Gül, aþkýna kanmýþým
Derya olup sinende
Gözyaþlarýna çalýnmýþým
Sere serpe daðýlýp,
Bostan bostan gezmiþim,
O yar, önüme gelen
Niçin görememiþim?
Caným içimden aldý,
Kanlý gözüm, akýttý
Yüreðimi daðladý
O yâr için, deðmezmiþ.
Aþka geldim, Ey Yunus!
Aþka geldim, Ey Mevla’m!
Kapýlar açýkken , sonsuz..
Haydi gelin aþka!
Halime Erva Kýlýç