Bir güzel gördüm Yenibosna’da,
Giydiði þaldý, perçemi aldý, dili baldý.
Gülünce, lâleler açtý Yenibosna’da;
Gözlerim daldý, gönlümü çaldý, dertlere saldý.
Yürüyünce haleler saçtý Yenibosna’da,
Vakit azaldý, O bir hazaldý, yüreðim kaldý.
Bir gece, veda gonklarý vurdu Yenibosna’da,
Yollar baðladý, hüzün çaðladý, gökler aðladý.
Þarkýlar sustu, þiirler durdu Yenibosna’da;
Kýsmetler baðlandý, nabýzlar hýzlandý, ayrýlýk daðladý.
Akrep coþtu, yelkovan kudurdu Yenibosna’da,
Neþeler daðýldý, gamlar saðýldý, ciðerler sýzladý.
Bir yolcu, metroya biner Yenibosna’da,
Gurbete döner, uçaðý iner, neþesi diner.
Mecnun’u gider, Leyla’sý kalýr Yenibosna’da;
Öpüþü hüner, yangýný söner, kokusu siner.
Bir beyaz lâle sallanýr Yenibosna’da,
Nazýný eder, olmasýn heder, görmesin keder;
Varlýðý yeter, anýlar tüter Yenibosna’da…
07.03.2010
Muhittin Alaca