Yüreðinin menekþelerini ovalarýma saç;
Sevdamýzýn nevruz ateþini yeniden yak!
Hercai orkideler topladým, avuçlarýný aç;
Sümbüllerden taç yaptým, saçlarýna tak;
Ceylan bakýþlarýnla, gözlerimin içine bak!
Kaç yaðmurla umutlarýmýz yeþerdi;
Sevdanýn ara taksimlerinde, kaç?
Uykusuz, yorgun, yalýnayak;
Geçtiðin koyaklara kokun düþerdi.
Kan damlamýyor, gelinciklerin ipek göðsünden;
Ve zambaklar tenhalarda gizlice aðlamýyor.
Sarý sarý gülümsüyor papatyalar neþeden;
Lâleler siyahýn matemini baðlamýyor.
Maðrur bir kelebek gibi kon dallarýma!
Sular artýk tersine çaðlamýyor.
Bilirim artýk, düþersin kollarýma;
Hasretlik harý, yürek daðlamýyor.
Uzak þehirlerin nazlý bebeði!
Bir tohum gibi kök saldýn damarlarýmda;
Her bahar yine, yeniden bitiyorsun.
Rüyalarýmda, âmin olup dualarýmda;
Vuslatýn zümrüt yamaçlarýna itiyorsun.
Çiðdemler, manolyalar, rengârenk mimozalar;
Yaseminler, nergisler, þakayýklar, leylaklar;
Senin mis kokundan birer azalar.
Nazenin tenine, aksetmiþ tüm revnaklar;
Ýkimizin adýný, bir yapraða yazalar.
Gülümse vefalý þairine, haleler saç;
Sevdamýzýn nevruz ateþini yeniden yak!
Sensin ruhuma can suyu, derdime ilaç;
Bahar seli gibi süzülüp, yüreðime ak!
22.03.2010
Muhittin Alaca