hiç ayýrmazdý kendisinden, dosttu ahbaptý,
kimi zaman koynunda huzur bulduðu sevgili,
kimi zaman uzun uzun konuþtuðu dert ortaðý,
kimi zaman da birlikte keyiflenip daðýttýðý…
bir banka oturdu, yaktý kadim dostunu,
bir nefes kendisi için, bir nefes de sevdiði,
orada buluþmak için sözleþmiþlerdi, önceki gün,
bekledi…oysa gün çoktan olmuþtu dün…
son kez bakýnýp etrafa hýzla kalktý yerinden,
soluklandý iç çekerek, yaralýydý derinden
dere kenarýna doðru yürüdü hýzlý adýmlarla
köprüyü geçerken, damla damla eridi kederinden…
kuþlar konmuþtu suya, sevgi dokudular oya-oya
yorgundu... ahh dedi ahh þu kuþlar kadar olabilseydik,
anlayabilseydik onlar kadar sevginin deðerini,
yapabilseydik gereðini, tutabilseydik içimizde ömür boyu,
yakmasak olmaz mýydý, tiryakinin son sigarasý misali…
Hatice AK/16.03.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.