Ötelerden geliyorsun yüreðin valizin ne varsa toplanýyor birer birer…
bu þehir teþrifatçý benimse martýlar konuyor þiirime ve sen konuðum oluyorsun.
Ýstanbul düþlenir sularýnda kaç mavi eskitirse yüzüm köprüler kurar dalgan dökülür eteðime üstüme güneþ sýçrar saat seni vururken…
zaman perdesiz sensiz açýlýyor pervazlar gün pencereme tül dikerken güneþ düþürüyor sesin sahi neden zordur bekleyiþ ayak seslerin hala sessiz kapýmda ki zil sabýrsýz saatler yokluk oyununda…
seni sana anlatsam yaz sýcaklýðýný býrakýr tenime yolunu kaybeder þiirler kaç yanýk i mge dolaþýr çýplak bende kalsýn aliterasyonun sesim adýný kaç kez yineler…
rüzgâr çaldý yine ýslýðým suskun uslanmayan yanlarým esrik doðurgan özlemini kucaklýyor alným umut iþçisi bu yüzden renklerinde kalsýn dilekler…
Kapýda biri mi var…
Yolculuk vakti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.