Ben adýný bilmem senden öte olan nesnelerin Kokusunu bilmem tenine deðen misklerden gerisinin Ýçimdeki senlere bölerim kendimi Eksilmem, artarým Aruz veznindeki heceler gibi...
Ýki kaþýnýn arasýna asýlan dar köprüdeyim adam Düþüþüm bir kahkaha olacak maskeli þeytanýn dudaklarýnda Tatil gününe rastladým meleklerin Kancalý inançlar lazým geçebilmek için karþý yakaya.
Kelimelerimi astýðým kalemimi de En sonunda bir kalemtýraþ jiletinde harcayýp tükettim Elimde kalan Boynunu bükmüþ kýrýk bir kalem ucu Ve olasý yokluklarla kirlettiðim Dört bir köþesini gece ile yaktýðým saman kaðýtlarý...
Kibrit gibi ömür... Gönül yaka yaka Getiriyor beni yolun sonuna...
Üzülme... Baþka türlü anlatamadýðým her kelime Tokat gibi vursun saman kaðýtlarýnýn üzerine. Sen gel üstüme üstüme... Bu gamlý baykuþ Taþýr kanatlarýnda seni de...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
mina Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.