Mevsimler hazana çalar, Gün aðarmakta her daim, Günler bitmekte, Hayat denen mehhum, Nerelere gitmekte?
Bu nasýl bir yarýþ, Durmasý yok,nefes almasý, Ýstikameti þaþýrdý beþer, Öyle bir hüsrana uðradý ki, Akýllar þaþar,
Hakka yürüyen adýmlar, Ardýnda izleri býrakarak, Terk-i diyar ettiler, O aydýnlanmýþ simalar, Nerelere gittiler.
Kimisi olgun bir meyva idi, Dar aðaçlarýnda, Kimisi solgun birer gül, Maphus yamaçlarýnda, Þimdi neredeler ?
Manevi kutbun sinesinden nurunu aldýlar, Maneviyatý bir gecede yüreklerden çaldýlar, Maneviyatý madde nehrinin sularýna saldýlar, Hani o sinesinde ateþler söndüren erler, Hani o Hak için Hakka sürgün neferler.
Nerede?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zekeriya Terzioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.