Karanlýkta! Görmesen de gören yüreðin olacak Belki konuþacaksýn Dudaklarýnla deðil ama Suspus olsan da En çok, sen konuþacaksýn
Hissedebilmek tüylerinde, sen gibi Teninden kaçan, bir çift el gibi Terlerken karþýmda sel gibi Bu selde boðulan, ben gibi
Biliyorken varlýðýný Sesleniyorken sana Hayretler içinde, þaþkýnca Arýyor ellerin Hiç göremediðim mimiklerin… Karanlýkta Görmeye deðerken yüreðin
En canlý vuruyor þimdi Akrep, yelkovana Hiç bitmesin istediðin þu üç saniyenin Her saniyesi Bitecek, bildiðin halde Bu ana sarýlýp donmak istiyorsun.
Belki ýþýk hiç yanmayacak! Hiç göremeyeceksin bu sesin sahibini! Dudaklarýndaki sus pusluðunla, En çok sen konuþacaksýn aslýnda!
Bilmeyeceksin kimliðini, bilemeyeceksin! Dizelerimde bulamayacaksýn ismini Hiç sanmadýðýn biri, bu sesin sahibi Bir baþkasýna yar bildiðin, Fark etmeden parçalara dildiðin.
Unutacaksýn bu karanlýk üç saniyeyi Görmeden konuþmalarýmýza lâl olacak sessizliði Terletmiþken bu üç saniye; Bir takým(elbise) daha deðiþtireceksin, Her zaman olduðu gibi
Halime erva Kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
uhderva Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.