Varoluþumun otuz beþinci yýlýydý Ve sen En güzel yerinde oturuyordun sýrça köþkümün…
Ne gereði vardý savrulmanýn uzak diyarlara Yokluk çekmeye muktedir deðilken… Avutmaz mýydý seni gözlerimden sana deðen aþk… sen kal ! ben yürüyorum nasýl olsa hep sana doðru… ben gelmesem bile küllerim sana savrulur
merak etme gamzelerine dolar gözyaþlarým eninde sonunda…
Gitme! Törpülenmemiþ yanlarýn acýtsa da beni Tenimdeki mýzraklarýn dursun ve Dilinden uçsun artýk “ayrýlýk” sözcükleri
Hazýr deðilim Bak elimde siyah bir gece var beklemede Gidersen çöküverir üstüme… biliyorum Boðazýma düðümlenir en sevdiðim sarmaþýklar…
Gel Gereksiz acýlarla boðulmayalým Basmasýn karabasanlar bizi gündüzü geceyle devþirmeyelim ve Yeniden doðrulalým ...
Çekilirsen gözlerimden Eðer; Baðýþlamam kendimi Ayrýlýk körükler bu ateþi Sürünürüm sersefil En sevdiðim yine sen En sevmediðim yine ben olurum Sensiz yaþayamam ki elimde deðil!
FERAY ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferayileri7575 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.