Siyah Ufuklar

Ben aðlarken günler boyu,dertsiz güldüren,
Pervaneyi ateþ olup,ansýz öldüren,
Yüreklerde oluk oluk volkan söndüren,
Ýçimde bir poyrazsýn,esersin mevsimlerce,
Ýçimde bir poyrazsýn,bu gidiþ nereye sence?

Ufkun ziyasýný alevlerle söndürdün,
O nursu deryayý cehenneme döndürdün,
Bir garip aþýk idim,feleðe mi gömdürdün,
Üstümde gri siyah bet bulutlar gezinir,
Üstümde çýrýlçýplak feryat figan bezenir.

Kardelenler de soldu karakýþ ta nihayet,
Kartanelerinde matem,sonbaharda inayet,
Yaðmurlarla yýkandý tükendi tüm dirayet,
Ne bedende kaldý bir takati halin,
Ne ruhta bir derman,ne umutta mecalin.

Ardýmsýra boy kavaklar yükselir,
Gölgelerde iklimler ýlgýt ýlgýt seslenir,
Ruhum ýzdýrabýnla hasretinle beslenir,
Bu baþka bir ýzdýrap,bunun adý deðil ’sen’,
Bu baþka bir ýzdýrap,fýrsat olsa da görsen.
Sosyal Medyada Paylaşın: