Düşünüyorum

Günlerim sessiz,
düþüncelerim kilitli,
saatlerim yorulmuþ,
dakikalarým saniyelerimle kavgada.

Kimse anlarmý bunu acaba,
diye düþünüyorum.

Yaþamýn kýrýntýlarýyla geçiniyorum,
vitesim bozuk,
bayýrlardan uzak duruyorum,
rehin aldým çoktan beni.

Kimse yanarmý bunlarý duyunca,
diye düþünüyorum.

Hep yeni hedef seçmekteyim,
kendimi sarsmak yardým etmiyor,
eðlemler yapýyorum kendime,
hemde seve seve.

Kimse þaþirýrmý buna,
diye düþünüyorum.

Kendime olan korkumdan,
yerlerde çekeliyorum beni,
dirseklerim,
dizlerim,
kollarým,
bacaklarým,
hislerim,
düþlerim yaralar içinde,
yeni yaralýyacak yer arýyorum kendimde.

Kimse idrak edermi beni,
diye düþünüyorum.

Merak ediyorum,
beni okuyanlar,
kendilerinide okudularmý bende acaba,
diye düþünüyorum.

(Kopenhag - 09/09/2009)

Tolga Madan
Sosyal Medyada Paylaşın: