Uyandý gece terler içinde yanýndayým kuru ýrmak gözlerimle aç bakýþlý aþklar ülkesinden defne aðacýnda öykünen gece kuytularýnda oyalanan i mge bana ötelediðin mevsimdeyim…
çalar lesboslu kýzlar aya aþina beyazlar giyinirler akþam elbiselerini yeni oyunlara söz oyuklarýndan çýkar aþksý sedalar topuklarýndan yukarý açýlmamýþ beyaz rüya öyle bir düþ getir ki sende kalayým uykumu ört her gece þiir koksun tenim dalgýn izlerimdir kendine kalan yakarýþ duvarlarý yýkýldý bu gece az tut ellerinde uyuyayým.
hangi çaðda kaldý ince yüzün güzel bedeninde ilaçlý sargýlar sözlerimle dillensem seni yakacaklar susar hazan sarýlarým savrulur papirüs yapraklarý rüyalý flütler liriklerince çalar etekleri ada poyrazý kýzlar þarkýlar begonvil kokusunda süslü söz dökerken tanrýlara uykulanýr kadýnlýðýn esansý küs çiçekleri açar gecelere…
geçmiþin dilinde lir dudaðýn meltemleri okþar sözler bir düþ deðildi kalbin çanlarý durmadan dize çalardýn andan parmaklarýnda eski bir ses durmadan aþký sesler kendine eþler hüzün alkýþlý geçiþtir canýný yakan ayrýlýk koruklu asma düþtükçe þarap esrik kanýna inciler süsler güzelim saçlarýný…