Sürgün zamanlarda düþ yorgunu umutlar
Gecenin ýssýzlýðýnda
Hep o rüzgarýn sesinde kalbi dualar…
Mateminde siyah bir perde asýlýr geceye
Bulutlarýn peçesinde saklanýr huzur
Ardýr sevda gönül yazgýmda
Mecalsiz damlalar süzülür hayat çizgimden
Sildim tüm muradýmý kýrgýn mevsimlerden...
Son güz ve son yaprak
Yitirilmiþliðin en mahrem kuytusunda sakladýðým
Varoluþumun hakiki çizgisi
Ellerimde bir avuç toprak…
Hani acýyý yudumlar ya gözyaþlarý semânýn
Mazlum misali âhý var bende ki intizârýn
Sürgündük
Acýmasýzlýðýna hayatýn
Ertelenmiþ vuslatlarýnýn hüzün gemisinde
Dingin bir limana hasretti ufuklar
Karanlýk þafaða gebe…
Zemheride kalmýþ kanayan bir kalp
Ömrün yýpranmýþ musikisinde
Her dem ayný þarkýyý söyler dudaklarým
Yine yüreðimi inciten o suskun beste...
Zindanýnda bir avuç hüzün býraktým sevdanýn
Zerrelerinde anlamý kalmadý ahde vefanýn...
Sürüldük
Acýlarýn en katmerlisine
Kýzýl bir güle dokundu kalem
Gururu unuttu mýsralar
Mahkumiyetin edasýyla
Kederli yalnýzlýðýn unutulmuþ diyarýnda...
An ki
Dökülüverdi gönül dilinden sessizce
Ey sevgili!
Bir yüreðine sürgündüm
Bir de gözlerine...
Züleyha Özbay Bilgiç
Kütahya