Ve
Gelen Gider…
Bildim ki çileymiþ hayatýn aslý,
Gelen sarp daðlarý dolanýr gider…
Bitince dünyada didiþme faslý,
Birkaç metre beze belenir gider…
Bilmem ki þu felek neyi ispatlar,
Her emelin hemen önüne atlar.
Biri söndü derken diðeri patlar,
Kederler kedere ulanýr gider…
Ýmansýz güçlüler þerde yarýþýr,
Kýsa yoldan mala mülke eriþir.
Masum arzulara yeis karýþýr,
Umut pýnarlarý bulanýr gider…
Emilir emekler parazitlerce,
Görülmez mazlumlar kör yezitlerce.
Haramla beslenen kuduz itlerce,
Hak hukuk arayan dalanýr gider…
Neylesin nasihat vicdansýz kula,
Esir olmuþ bir kez paraya pula.
Gösterince anca kabri pusula,
Zaman eleðinden elenir gider…
Istýrap ýrmaðý coþup taþýnca,
Çýkmaz sokaklara dalar düþünce.
Bîçâreler derdi sabrý aþýnca,
Tanrýdan merhamet dilenir gider…
Kulaç ata ata azgýn sellerde,
Güze erer ömür mahzun hâllerde.
Mezara uzanan tozlu yollarda,
Vücut cývatasý yalanýr gider…
Ýnsan ah etse de bitmez derdinden,
Zor gelir ayrýlmak dünya yurdundan.
Rüzgar gibi geçen ömrün ardýndan,
Varsa seven gözler sulanýr gider…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.