Ve
Baş Başa Kaldım…
Ey sevgili beni terk ettiðin an,
Gariban bir baþla baþ baþa kaldým…
Sardý benliðimi kara bir hicran,
Gözlerimde yaþla baþ baþa kaldým…
Yetmedi sevdaya çaldýðým maya,
Vuslat adýndaki hazzý tatmaya.
Rast gelirsem þâyet bahta atmaya,
Elimde bir taþla baþ baþa kaldým…
Her sabah güneþler doðmadan batar,
Sensiz dünyam inan zindandan beter.
Sanki gizli bir el sap saman katar,
Tatsýz tuzsuz aþla baþ baþa kaldým…
Her iþime hüzün bulaþýr gider,
Tüm mevsimler güze ulaþýr gider.
Ayaðým düz yolda dolaþýr gider,
Sonsuz bir telaþla baþ baþa kaldým…
Hasret ikliminde sarardým soldum,
Tepeden týrnaða elemle doldum.
Gülmeyi unuttum karamsar oldum,
Çatýlmýþ bir kaþla baþ baþa kaldým…
Kederi kedere ekler dururum,
Kaderin hükmünü bekler dururum.
Kalbimde bir ümit saklar dururum,
Bitmez bir savaþla baþ baþa kaldým…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.