Ve
Garibim Garip…
Çektiðim çileyi kendine yoran,
Gülden nasibim yok garibim garip…
Gönül lehçesinde hâlimi soran,
Dilden nasibim yok garibim garip…
Hasrete mi derler sevda deyi ne,
Yoksa bu gördüðüm bir düþ mü yine.
Varmaz arzuhâlim yâr yüreðine,
Puldan nasibim yok garibim garip…
Bunca zâlim olmaz aþka inanan,
Þefkatle davranir yârine her an.
Sâdece yakmayan kendi de yanan,
Kuldan nasibim yok garibim garip…
Çatmaz mi bize hiç sevmeyi bilen,
Lütfedip de hicran yaþýmý silen.
Sevda lügatinde vuslat denilen,
Baldan nasibim yok garibim garip…
Bilmem ki yâr benden hep mi kaçacak,
Beklemekle daha kaç yil geçecek.
Gönlüme haz veren çiçek açacak,
Daldan nasibim yok garibim garip…
Yükleseler çekmez derdimi tren,
Bitmeyen bir nazdýr beni bitren.
Hasret diyârýndan yâri getren,
Yoldan nasibim yok garibim garip…
Korkarim umudum kabre kalacak,
Ruhum uzunca bir kahra dalacak.
Çünkü beni gamdan çekip alacak,
Elden nasibim yok garibim garip…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.