Gülümsemedir esir alan yüzümü
Bir goncadýr kýyamadýðým koklamaya
Saçlarýma düþen kar tanesi mesela
Kayýp gitmesinden korktuðum…
Bir çaðlayandýr örneðin
Sesinde huzur bulduðum
Topraktýr, sinesinde uzanýp durduðum
Ateþtir kimi zaman, sýcaðýnda kavrulduðum…
Neye benzetsem, nasýl söylesem
Hani çok üþümüþüm de sýðýnmýþým gibi kollarýna
Sarmýþtýr ya bütün varlýðýyla baðrýna
Bir çiçeði koklarken duyumsadýklarým…
Çokluðu azaptýr çoðu zaman da, yokluðu felaketim olur,
Bazen ana kucaðý gibidir þefkatiyle uyutur
Yani bu sevgi denen þey neyin nesi.?
Baþka nasýl anlatýlýr bilmem ki…
Hatice AK
02.02.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.