ay ýþýðýný al bu gece koynuna
uyut göðsünde, öpe koklaya
tut ki öldüm, bekleme beni
dönüþüm yokmuþ gibi, bir daha geri...
vasiyetim olsun sana,
senden önce ölürsem eðer,
tek bir karanfil, getirsen yeter,
bilmediðim karanfil kokuna tutkundum
habersizdim, vuslatýn hiç gelmeyeceðinden...
zaman arsýzca akýp giderken
her gün çalmakta ömürden
sev sevebildiðin kadar
üþütme yüreðini,
düþünme ardýnda kalanlarý
aldýrma sen,
inan ayrý düþen hiç bir sevdalý
ayrý düþtüðü için ölmez kederinden...
Hatice Ak/06.02.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.