İç İçe

Günlerim dilsiz,
ve bir günüm,
öbürünü tanýmýyor.

Düþüncelerim kilitli,
ve bir düþüncemin,
öbür düþüncemden,
bir fikri yok.

Durduramadýðým zamaný,
konuþmaya tutuyorum.

Zaman benimle rekabet içinde,
ben ise onunla pazarlýk yapmaktayým.

Durduramadýðým zaman gibi,
düþüncelerimide durduramýyorum,
takmýþým takmasýna kancayý etine,
ama o gidiyor,
benide çekeliyor,
ve umurunda deðilim.

Ýlerde karanlýk var,
benim karanlýðým,
bu karanlýk geçidlerle dolu,
benim geçidlerimle.

Bu geçidler ýþýða susamýþ,
karanlýða maðsur geçidler,
karanlýk geçidler.

Kilitli düþüncelerle dolu,
bu geçidler,
benim düþüncelerimle,
ve bu kilitli düþünceler,
karanlýkda kayboluyor.

Ýç içe,
ve birbirinin içindeler,
geçidlerim,
karanlýklarým,
ve zamaným.

(Tolga Madan)

(Kopenhag - 06/11/2009)
Sosyal Medyada Paylaşın: