Bakış

Yaþamýn merdivenlerini çýkarken,
yorulup otururum,
ve aklýma gelir,
o boyumu geçmiþ bencilliðim,
bana adadýðým kiþiliksiz gerçekler,
kendime sakladýðým tatlý suçlarým gelir aklýma.

Arkamda býraktýðým merdivenlerin,
bazýlarýnýn kýrýk olduðunu görünce,
aklýma lekeli geçmiþlerim gelir,
görmediðim mesafeler,
gözetlediðim saçmalýklar,
sýraladýðým,
ve atlýyamadýðým büyük boþluklarým gelir aklýma.

Bilerek aþaðýya yuvarlanmak istedim birkere,
ama anladýmki tekyön bu merdiven,
yukarýya yuvarlanmak kanun,
ayný yaþamýmda olan biryýðýn anlamsýz kanunlar gibi.

Aklýma gelir,
yürüdüðüm yollar,
hep istediðim yollar deðildi diye,
düþüncelerim,
hep istediðim düþünceler deðildi diye.

Aklýma gelenlerin,
herzaman hoþuma gittiðini söyleyemem,
onaylayamadýðým ben gelir mesela aklýma,
ve biraz daha aðýrlaþýr sýkýlan caným.

Gururluyum diyemem,
sarýlamadýðým ruhum,
sevdiðim ama asla dokunamadýðým isteklerim,
tadamadýðým yaþam aklýma gelir,
sonra yukarýlarda belki daha iyi bir þeyler vardýr diye,
merdivenleri çýkmaya devam ederim.

(Tolga Madan)

(Kopenhag - 12/09/2009)
Sosyal Medyada Paylaşın: