KÖYÜM GELİR AKLIMA

Ne zaman kavuþsak bir dini bayrama
Bir köyüm bir de halam gelir aklýma,
Ne zaman bir ateþ düþse þu baðrýma
Anam çaðýrýr ”haydi gel” mezarýma
Öðretmendi köyümüzde en büyük adam
Çok saygý duyardý ona amcam ve babam
Terk ettik köyümüzü kalmadý kimse bizden
Acý dolu hatýralar silinmiyor izden
Yumurta verirdik köye gelen adama
Karþýlýðýnda alýrdýk portakal elma
Jandarmayý görünce kaçardýk korkudan
Çok çektim dikenden ve ýsýrgan otundan
Köyümün etrafýnda baðlar bahçeler
Her evin önünde kocaman köpekler
Sabah ezanýnda uyanýrdý çobanlar
Sürülerle giderdi kuzulu koyunlar
Mayýn tarlasýndan geçtim perili köþke
Çocuktum söyledim inanmadýlar iþte
O mayýn tarlasýnda patlayýnca silahlar
Yükselmeye baþlardý analardan feryatlar
Günlük yapýlýrdý sýrt kaçakçýlýðý
Çocuklarýn nafakasýydý karþýlýðý
Gece nöbetinde vurdu onu bir zabit
Unutmadým unutamam seni ABÝT
Anýlarda canlanýr rüyalarda görürüm
Gidebilsem köyüme belki orda ölürüm.
YALNIZ KALEM/A.Y.

Sosyal Medyada Paylaşın: