Komşumuzun Kızı

Komþumuzun bir kýzý vardý,
Saçlarýna pembe toka takardý.
Komþumuzun bir kýzý vardý,
Sabah akþam pencereden bakardý.

Tarak hiç düþmezdi elinden,
Gümüþ kemer çýkmaz oldu belinden,
Gören bir ah çekerdi derinden,
O zamanlar hala bekardý.

Boyu ikiye kýsa, üçe uzun,
Altýnda bir þey yoktu bluzun,
Mini eteði uzun gelmiþ bu kýzýn,
Güzelliði nice canlar yakardý.

Yürüyüþü mankenleri andýrýr,
Bir gülüþü dünyalarý kandýrýr,
Mahalleyi bakmaktan usandýrýr,
Elbisesi vücudunu nasýl sýkardý.

Teybi açtý mý inlerdi sokak,
Dinleyen çok ise iþte budur hak,
Mahalleli sýkýlmazdý muhakkak,
Caz müziði kulaklarý týkardý.

Yoktu hiç kimseden saklýsý,
Çoru çocuðu, genci yaþlýsý…
Özellikle de yandan bakýþlýsý,
Bütün mahalle ona aþikardý.

Komþumuzun bir kýzý vardý,
Saçlarýna pembe toka takardý.
Komþumuzun bir kýzý vardý,
Yanýlmýyorsam hâlâ bekardý...

Mustafa Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın: