Gece Yarısı

Vakit gece yarýsý; bitmeyen bir sessizlik...
Ýçimde garip bir his; korkuyorum korkmaktan!
Vakit gece yarýsý; hayattan hevessizlik...
Sýrýlsýklam her yaným, ecel teri dökmekten!


Vakit gece yarýsý; gölgeler ýþýða aç.
Kan çanaðý gözlerim, gezinmekte tavanda.
Ve akrep baðýrmakta yelkovana; ’durma kaç! ’
Nafile ’durma’ demek, gün erimiþ zamanda.


Kör ve dilsiz karanlýk, hapsolmuþ tüm geceye,
O karanlýk içinde, sanki ben bir gölgeyim.
Ay güneþi görünce, dönüþse de cüceye,
Ben karanlýk içinde, dev gibi bir bölgeyim!


Vakit gece yarýsý; yalnýzým, yapayalnýz!
Gel artýk geleceksen, gel iþte, tam zamaný.
Beklemekteyim seni, ne zamandýr, sabýrsýz,
Vakit gece yarýsý, gel kaçýrma bu âný...

Mustafa Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın: